Umiem szyć - kursy krawieckie

Pracownia krawiecka „Umiem szyć” organizuje zajęcia dla dzieci w wieku 7 - 13 lat w wymiarze
2 godzin zajęć tygodniowo oraz w formie tzw. półkolonii, co oznacza, że jest organizatorem działalności związanej z rozwijaniem zainteresowań przez małoletnich.
Warsztaty dla dzieci mają na celu nie tylko zapewnić rozrywkę, ale też kształtować kreatywność, umiejętności manualne dzieci, a także rozwijać ich pasję. Poziom wykonywanych ćwiczeń jest odpowiednio dostosowany do każdego z uczestników.
Podstawy prawne:

Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich - art. 22b i 22c
Ustawa z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych
Konwencja o prawach dziecka z dnia 20 listopada 1989 r.

Informacje ogólne

Opracowując „Standardy ochrony małoletnich”, zwane dalej „Standardami”, przyjęto następujące założenia:
w Pracowni Krawieckiej „Umiem szyć” nie są zatrudniane lub nie są dopuszczane do pracy z dziećmi osoby mogące zagrażać bezpieczeństwu małoletnich,
wszyscy pracownicy lub osoby dopuszczone do pracy z dziećmi potrafią zdiagnozować symptomy krzywdzenia małoletniego oraz podejmować interwencje w przypadku podejrzenia, że małoletni jest ofiarą przemocy,
podejmowane postępowanie nie może naruszać praw dziecka, praw człowieka oraz bezpieczeństwa danych osobowych,
małoletni uczestnicy warsztatów wiedzą, jak unikać zagrożeń w kontaktach z dorosłymi i rówieśnikami,
małoletni uczestnicy warsztatów wiedzą, do kogo zwracać się o pomoc w sytuacjach dla nich trudnych i czynią to mając świadomość skuteczności podejmowanych działań,
rodzice małoletnich uczestników warsztatów znają postanowienia niniejszych Standardów.

Zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym oraz małoletnim standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania;

Standardy udostępniono na stronie internetowej: https://umiemszyc-kursykrawieckie.pl/ oraz w lokalu, w których prowadzone są warsztaty.
Standardy zostały udostępnione w dwóch wersjach: wersji zupełnej oraz skróconej przeznaczonej dla małoletnich uczestników warsztatów i zawierającej informacje dla nich istotne.
Postanowienia i informacje istotne dla małoletnich uczestników warsztatów zawarte w Standardach upowszechniane są w trakcie warsztatów.

Zasady zatrudniania pracowników w pracowni oraz dopuszczania innych osób do kontaktu z dziećmi

Pracownia przed nawiązaniem stosunku pracy, niezależnie od podstawy nawiązania stosunku pracy (umowa o pracę, umowa zlecenie, umowa o dzieło) oraz terminu jej trwania lub dopuszczenia innych osób do pracy z dzieci na podstawie innej niż stosunek pracy (świadczenie usług przez osoby fizyczne lub prawne prowadzące działalność gospodarczą oraz wolontariuszy) uzyskuje informacje:
- w przypadku każdego pracownika z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz. U. z 2023 r. poz. 172 oraz z 2022 r. poz. 2600) lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego;
- w przypadku zatrudnienia każdej osoby w pracowni lub dopuszczenia do kontaktu z małoletnimi osoby świadczącej usługi na rzecz pracowni, w tym także wolontariusza - z Rejestru Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym z dostępem ograniczonym.
W przypadku zatrudniania kandydata do pracy lub dopuszczenia do kontaktu z małoletnimi osoby posiadającej obywatelstwo innego państwa osoba ta jest zobowiązany do złożenia przed zatrudnieniem lub dopuszczeniem do kontaktu z małoletnimi informacji z rejestru karnego państwa, którego jest obywatelem, uzyskiwanej do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z małoletnimi.
W przypadku, gdy prawo państwa, z którego jest osoba, o której mowa w pkt 2 nie przewiduje wydawania informacji do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z małoletnimi, osoba ta przedkłada informację z rejestru karnego tego państwa.
W przypadku, gdy prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja, o której mowa w pkt 2-3, nie przewiduje jej sporządzenia lub w danym państwie nie prowadzi się rejestru karnego, osoba, o której mowa w pkt 3 , składa pracodawcy oświadczenie o tym fakcie wraz z oświadczeniem, że nie była prawomocnie skazana w tym państwie za czyny zabronione odpowiadające przestępstwom określonym w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz że nie wydano wobec niej innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuściła się takich czynów zabronionych, oraz że nie ma obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy stosowania się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich lub z opieką nad nimi.
Oświadczenia, o których mowa w pkt 4, składane są pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
Informacje, o których mowa w pkt 1-4, pracodawca utrwala w formie wydruku i załącza do akt osobowych pracownika albo dokumentacji dotyczącej osoby dopuszczonej do kontaktu z małoletnimi.
Zatrudniani pracownicy lub inne osoby przed dopuszczeniem do kontaktu z małoletnimi są zobowiązani do zapoznania się z:
- standardami ochrony małoletnich obowiązującymi w pracowni,
- polityką bezpieczeństwa przetwarzania danych osobowych.
Potwierdzenie zapoznania się z dokumentami oraz oświadczenia o zobowiązaniu się do ich przestrzegania składane jest w formie pisemnej i umieszczone w aktach osobowych lub dołączane do umów o świadczenie usług lub działalności wolontariackiej.

Zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a personelem pracowni, a w szczególności zachowania niedozwolone wobec małoletnich

Podstawową zasadą relacji między małoletnimi, a personelem pracowni jest działanie dla dobra dziecka, z poszanowaniem jego godności, z uwzględnieniem jego emocji i potrzeb oraz w jego najlepszym interesie.
Personel pracowni działa wyłącznie w ramach obowiązującego prawa powszechnego, zasad wewnętrznych pracowni oraz swoich uprawnień i kompetencji.
Zasady bezpiecznych relacji personelu z dziećmi obowiązują wszystkich pracowników, osoby świadczących usługi i wolontariuszy.
Podstawowe standardy określające zasady, o których mowa w pkt. 3 obejmują w szczególności:

Komunikację z dziećmi

W komunikacji z dziećmi bądź cierpliwy.
Odnoś się do dziecka z szacunkiem.
Słuchaj uważnie dzieci i udzielaj im odpowiedzi adekwatnych do ich wieku, możliwości poznawczych i danej sytuacji.
Nie wolno Ci zawstydzać, upokarzać, lekceważyć i obrażać dziecka.
Nie wolno Ci krzyczeć na dziecko w sytuacji innej niż wynikająca z potrzeby zapewnienia bezpieczeństwa dziecka lub innych dzieci.
Nie wolno Ci ujawniać informacji wrażliwych dotyczących dziecka wobec osób nieuprawnionych, w tym wobec innych dzieci. Obejmuje to wizerunek dziecka, informacje o jego/jej sytuacji rodzinnej, ekonomicznej, medycznej, opiekuńczej i prawnej.
Podejmując decyzje dotyczące dziecka, poinformuj je o tym i staraj się brać pod uwagę jego oczekiwania.
Szanuj prawo dziecka do wyrażania swojej odrębności w każdej sferze. Dotyczy to zarówno wyznania, jak i orientacji seksualnej, poglądów oraz wyglądu dziecka.
Szanuj prawo dziecka do prywatności. Jeśli konieczne jest odstąpienie od zasady poufności, aby chronić dziecko, wyjaśnij mu to najszybciej jak to możliwe.
Rozmowy z dzieckiem dotyczące jego spraw odbywaj na osobności.
Nie wolno Ci zachowywać się w obecności dzieci w sposób niestosowny. Obejmuje to używanie wulgarnych słów, gestów i żartów, czynienie obraźliwych uwag, nawiązywanie w wypowiedziach do aktywności bądź atrakcyjności seksualnej oraz wykorzystywanie wobec dziecka relacji władzy lub przewagi fizycznej (zastraszanie, przymuszanie, groźby).
Zapewnij dzieci, że jeśli czują się niekomfortowo w jakiejś sytuacji, wobec konkretnego zachowania czy słów pracownika szkoły, mogą o tym powiedzieć Tobie lub wskazanej przez Ciebie osobie i mogą oczekiwać odpowiedniej reakcji i/lub pomocy.

Kontakt fizyczny z dziećmi:

Każde przemocowe działanie wobec dziecka jest niedopuszczalne. Istnieją jednak sytuacje, w których fizyczny kontakt z dzieckiem może być stosowny i spełnia zasady bezpiecznego kontaktu: jest odpowiedzią na potrzeby dziecka w danym momencie, uwzględnia wiek dziecka, etap rozwojowy, płeć, kontekst kulturowy i sytuacyjny. Nie można jednak wyznaczyć uniwersalnej stosowności każdego takiego kontaktu fizycznego, ponieważ zachowanie odpowiednie wobec jednego dziecka może być nieodpowiednie wobec innego. Kieruj się zawsze swoim profesjonalnym osądem, słuchając, obserwując i odnotowując reakcję dziecka, pytając je o zgodę na kontakt fizyczny (np. przytulenie) i zachowując świadomość, że nawet przy Twoich dobrych intencjach taki kontakt może być błędnie zinterpretowany przez dziecko lub osoby trzecie.
Nie wolno Ci bić, szturchać, popychać ani w jakikolwiek sposób naruszać integralności fizycznej dziecka.
Nigdy nie dotykaj dziecka w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.
Zawsze bądź przygotowany na wyjaśnienie swoich działań.
Nie angażuj się w takie aktywności jak łaskotanie.
Zachowaj szczególną ostrożność wobec dzieci, które doświadczyły nadużycia i krzywdzenia, w tym seksualnego, fizycznego bądź zaniedbania. Takie doświadczenia mogą czasem sprawić, że dziecko będzie dążyć do nawiązania niestosownych bądź nieadekwatnych fizycznych kontaktów z dorosłymi. W takich sytuacjach powinieneś reagować z wyczuciem, jednak stanowczo i pomóc dziecku zrozumieć znaczenie osobistych granic.
Kontakt fizyczny z dzieckiem nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany, wiązać się z jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z relacji władzy. Jeśli będziesz świadkiem jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań i/lub sytuacji ze strony innych dorosłych lub dzieci, zawsze poinformuj o tym osobę odpowiedzialną i/lub postąp zgodnie zobowiązującą procedurą interwencji.
W sytuacjach wymagających czynności higienicznych wobec dziecka, unikaj innego niż niezbędny kontaktu fizycznego z dzieckiem. Zadbaj oto, aby w każdej z czynności pielęgnacyjnych i higienicznych asystowała Ci inna osoba z instytucji. Poinformuj o wykonaniu tych czynności rodziców/ opiekunów prawnych dziecka.
Kontakty z dzieckiem poza pracownią:
Kontakt z dziećmi powinien odbywać się wyłącznie w czasie ich pobytu w pracowni i dotyczyć celów edukacyjnych.
Nie wolno zapraszać dzieci do swojego miejsca zamieszkania, ani spotykać się z nimi poza godzinami pracy. Obejmuje to także kontakty z dziećmi poprzez prywatne kanały komunikacji (prywatny telefon, e-mail, komunikatory, profile w mediach społecznościowych).
Jeśli zachodzi taka konieczność, właściwą formą komunikacji z dziećmi i ich rodzicami/ opiekunami prawnymi poza godzinami pracy są kanały służbowe, tzn. poczta elektroniczna i telefon do pracowni. Na ten rodzaj komunikacji rodzice wyrażają pisemną zgodę przy zapisywaniu dziecka na zajęcia w pracowni.
Utrzymywanie relacji towarzyskich lub rodzinnych (jeśli dzieci i rodzice/opiekunowie dzieci są osobami bliskimi wobec pracownika) wymaga zachowania poufności wszystkich informacji dotyczących innych dzieci, ich rodziców oraz opiekunów.

Niedozwolone jest w szczególności:

stosowanie przemocy wobec jakiegokolwiek dziecka, w jakiejkolwiek formie,
używanie wulgarnego, obraźliwego języka,
upokarzanie, obrażanie, znieważanie,
zachowanie w sposób niestosowny, tj. używanie wulgarnych gestów, żartów,
kierowanie obraźliwych uwag, w tym o zabarwieniu seksualnym,
stosowanie zastraszania i gróźb.

Wymogi dotyczące bezpiecznych relacji między małoletnimi, a w szczególności zachowania niedozwolone

Małoletni mają obowiązek przestrzegania ogólnie obowiązujących zasad i norm zachowania.
Małoletni uznają prawo innych małoletnich do odmienności i zachowania tożsamości ze względu na: pochodzenie etniczne, geograficzne, narodowe, religię, status ekonomiczny, cechy rodzinne, wiek, płeć, orientację seksualną, cechy fizyczne, niepełnosprawność. Nie naruszają praw innych – nikogo nie dyskryminują ze względu na jakąkolwiek jego odmienność.
Zachowanie i postępowanie małoletnich wobec innych osób nie narusza ich poczucia godności i wartości osobistej. Małoletni są zobowiązani do respektowania praw i wolności osobistych innych, ich prawa do własnego zdania, do poszukiwań i popełniania błędów, do własnych poglądów, wyglądu i zachowania – w ramach społecznie przyjętych norm i wartości.
Kontakty między małoletnimi cechuje zachowanie przez nich wysokiej kultury osobistej, np. używanie zwrotów grzecznościowych typu proszę, dziękuję, przepraszam; uprzejmość; życzliwość; poprawny, wolny od wulgaryzmów język; kontrola swojego zachowania i emocji; wyrażanie sądów i opinii w spokojny sposób, który nikogo nie obraża i nie krzywdzi.
Małoletni budują wzajemne relacje poprzez niwelowanie konkurencyjności między sobą w różnych obszarach życia, wzajemne zrozumienie oraz konstruktywne, bez użycia siły rozwiązywanie problemów i konfliktów między sobą. Akceptują i szanują siebie nawzajem.
Małoletni okazują zrozumienie dla trudności i problemów innych, nie wyśmiewają ich, nie krytykują.
W kontaktach między sobą małoletni nie powinni zachowywać się prowokacyjnie i konkurencyjnie. Nie powinni również mieć poczucia zagrożenia czy odczuwać wrogości ze strony innych.
Małoletni mają prawo do własnych poglądów, ocen i spojrzenia na świat oraz wyrażania ich, pod warunkiem, że sposób ich wyrażania wolny jest od agresji i przemocy oraz nikomu nie wyrządza krzywdy.
Bez względu na powód, agresja i przemoc fizyczna, słowna lub psychiczna wśród małoletnich nigdy nie może być przez nich akceptowana lub usprawiedliwiona. Małoletni nie mają prawa stosować z jakiegokolwiek powodu słownej, fizycznej i psychicznej agresji oraz przemocy wobec innych.
Małoletni mają obowiązek przeciwstawiania się wszelkim przejawom brutalności i wulgarności oraz informowania pracowników pracowni o zaistniałych zagrożeniach.
Jeśli małoletni jest świadkiem stosowania jakiejkolwiek formy agresji lub przemocy, ma obowiązek reagowania na nią, np: szuka pomocy dla ofiary u osoby dorosłej.
Małoletni uczestniczący w zajęciach na terenie pracowni znają obowiązujące procedury bezpieczeństwa – wiedzą, jak zachowywać się w sytuacjach, które zagrażają ich bezpieczeństwu lub bezpieczeństwu innych, gdzie i do kogo dorosłego mogą się zwrócić o pomoc.

Niedozwolone zachowania małoletnich w pracowni

Stosowanie agresji i przemocy wobec małoletnich i innych osób:
- agresji i przemocy fizycznej w różnych formach, np.: bicie, uderzenie, popychanie, kopanie, opluwanie, wymuszenia, napastowanie seksualne, nadużywanie swojej przewagi nad inną osobą, fizyczne zaczepki, zmuszanie innej osoby do podejmowania niewłaściwych działań, rzucanie w kogoś przedmiotami;
- agresji i przemocy słownej w różnych formach, np.: obelgi, wyzwiska, wyśmiewanie, drwienie, szydzenie, bezpośrednie obrażanie, plotki i obraźliwe żarty, przedrzeźnianie, groźby, obraźliwe SMSy i MMSy, wiadomości na forach internetowych lub tzw. pokojach do czatowania, telefony i e-maile zawierające groźby, poniżające, wulgarne, zastraszające;
- agresji i przemocy psychicznej w różnych formach, np.: poniżanie, wykluczanie, izolacja, milczenie, manipulowanie, wulgarne gesty, niszczenie, zabieranie rzeczy innej osoby, straszenie, szantażowanie.
Stwarzanie niebezpiecznych sytuacji w pracowni, np. rzucanie przedmiotami, przynoszenie ostrych narzędzi, innych niebezpiecznych przedmiotów i substancji (środków pirotechnicznych, łańcuchów, noży, zapalniczek), używanie ognia na terenie pracowni.
Nieuzasadnione, bez zgody prowadzącego opuszczanie sali gdzie odbywają się zajęcia. Wyjście bez zezwolenia poza teren pracowni.
Celowe nieprzestrzeganie zasad bezpieczeństwa podczas zajęć organizowanych w pracowni. Celowe zachowania zagrażające zdrowiu bądź życiu.
Uleganie nałogom, np. palenie papierosów, picie alkoholu.
Rozprowadzanie i stosowanie narkotyków, środków odurzających.
Niestosowne odzywanie się do innych osób, używanie wulgaryzmów.
Przywłaszczenie własności lub celowe niszczenie, nieszanowanie własności innych osób oraz własności pracowni. Wyłudzanie pieniędzy lub innych rzeczy.
Rozwiązywanie w sposób siłowy konfliktów. Udział w bójce.
Szykanowanie innych osób z powodu odmienności przekonań, religii, światopoglądu, płci, poczucia tożsamości, pochodzenia, statusu ekonomicznego i społecznego, niepełnosprawności, wyglądu.
Znęcanie się (współudział w znęcaniu się, zorganizowana przemoc, zastraszanie).
Aroganckie zachowanie, wulgaryzmy, kłamanie, oszukiwanie.
Fotografowanie, nagrywanie dźwięku lub filmowanie zdarzeń z udziałem innych osób bez ich zgody.
Stosowanie wobec innych osób różnych form cyberprzemocy.

Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet oraz ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w sieci Internet oraz utrwalonymi w innej formie

Zasady korzystania z komputerów i sieci Internet
Małoletni nie mają dostępu do infrastruktury sieciowej pracowni.
Sieć jest monitorowana w taki sposób, aby możliwe było zidentyfikowanie sprawców ewentualnych nadużyć.
Rozwiązania organizacyjne na poziomie pracowni bazują na aktualnych standardach bezpieczeństwa.
Na wszystkich komputerach z dostępem do Internetu na terenie pracowni jest zainstalowane oraz systematycznie aktualizowane oprogramowanie antywirusowe, antyspamowe i firewall.
Pracownicy posiadają indywidualny login i hasło, umożliwiające korzystanie z komputera na terenie poradni. Pracownicy zachowują login i hasło w tajemnicy.
Użytkownikowi komputera, oprócz prowadzącego pracownię, zabrania się:
- instalowania oprogramowania oraz dokonywania zmian w konfiguracji oprogramowania zainstalowanego w systemie,
- usuwania cudzych plików, odinstalowania programów, dekompletowania sprzętu.

Zasady korzystania z telefonów komórkowych oraz innych urządzeń elektronicznych

Małoletni ma prawo korzystać na terenie pracowni z telefonu komórkowego oraz innych urządzeń elektronicznych zgodnie z ustalonymi zasadami.
Przez pojęcie „telefon komórkowy” rozumie się także smartfon, urządzenie typu smartwatch itp.
Przez pojęcie „inne urządzenia elektroniczne” rozumie się także tablet, odtwarzacz muzyki, słuchawki, itp.
Małoletni przynoszą do pracowni telefony komórkowe oraz inny sprzęt elektroniczny na własną odpowiedzialność, za zgodą rodziców.
Pracownia nie ponosi odpowiedzialności za zaginięcie lub zniszczenie czy kradzież sprzętu przynoszonego przez małoletnich.
Małoletni nie mogą korzystać z telefonu komórkowego oraz innych urządzeń elektronicznych z dostępem do Internetu podczas zajęć i warsztatów prowadzonych na terenie pracowni.
Małoletni ma obowiązek wyłączyć lub wyciszyć telefon (bez wibracji) i schować go w torbie/plecaku przed rozpoczęciem zajęć. Telefon pozostaje niewidoczny zarówno dla małoletniego, jak i pozostałych osób.
Telefony i inne urządzenia elektroniczne (np. tablety) można wykorzystywać podczas zajęć w celach dydaktycznych pod opieką oraz za zgodą prowadzącego zajęcia. Małoletni może korzystać z telefonu, a także innych urządzeń elektronicznych w celu wyszukania informacji niezbędnych do realizacji zadań podczas zajęć, po uzyskaniu zgody prowadzącego dane zajęcia lub na jego wyraźne polecenie.
Jeśli małoletni czeka na ważną informację (połączenie, SMS) ma obowiązek poinformować o tym fakcie, poprosić o pozwolenie na skorzystanie z telefonu i ustalić sposób odebrania tej wiadomości. Dotyczy to także sytuacji, gdy wystąpiła pilna potrzeba skontaktowania się, np. z rodzicami lub w innej ważnej sprawie.
Na terenie pracowni zakazuje się małoletnim filmowania, fotografowania oraz utrwalania dźwięku na jakichkolwiek nośnikach cyfrowych. Zakaz nie dotyczy sytuacji i wydarzeń odbywających się w pracowni, na rejestrację których prowadzący zajęcia udzielił zgody.
Nagrywanie dźwięku i obrazu za pomocą telefonu, lub innych urządzeń jest możliwe jedynie za zgodą osoby nagrywanej lub fotografowanej. Niedopuszczalne jest nagrywanie lub fotografowanie sytuacji niezgodnych z powszechnie przyjętymi normami etycznymi i społecznymi oraz przesyłanie treści obrażających inne osoby.

Zasady i procedura podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego

Fakt ujawnienia nie podlega ocenie uwiarygadniającej ze strony personelu pracowni, wymaga zareagowania!
Informacje o krzywdzeniu małoletniego mogą pochodzić od bezpośrednich świadków przemocy, np. od rodzica niekrzywdzącego, rodzeństwa, kolegi, koleżanki, sąsiada, osoby z dalszej rodziny, przypadkowego świadka przemocy. W każdym przypadku informacje o przemocy wobec małoletniego wskazywane jako fakty, a nie domniemania, należy potraktować z pełną odpowiedzialnością i zareagować.
Personel pracowni podejmuje reakcję na oznaki i informacje o krzywdzeniu i stosowaniu przemocy domowej.

Pod pojęciem „przemoc domowa” – należy rozumieć jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy domowej, w szczególności:
a) narażające tę osobę na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia lub mienia,
b) naruszające jej godność, nietykalność cielesną lub wolność, w tym seksualną,
c) powodujące szkody na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym, wywołujące u tej osoby cierpienie lub krzywdę,
d) ograniczające lub pozbawiające tę osobę dostępu do środków finansowych lub możliwości podjęcia pracy lub uzyskania samodzielności finansowej,
e) istotnie naruszające prywatność tej osoby lub wzbudzające u niej poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia, w tym podejmowane za pomocą środków komunikacji elektronicznej;
Rodzaje przemocy domowej i ich charakterystyka:

przemoc fizyczna – to każde intencjonalne działanie sprawcy, mające na celu przekroczenie granicy ciała dziecka. Często powoduje różnego rodzaju urazy.
przemoc psychiczna („maltretowanie psychiczne”) – to powtarzający się wzorzec zachowań opiekuna lub skrajnie drastyczne wydarzenie (lub wydarzenia), które powodują u dziecka poczucie, że jest nic nie warte, złe, niekochane, niechciane, zagrożone i że jego osoba ma jakąkolwiek wartość jedynie wtedy, gdy zaspokaja potrzeby innych. Krzywdzenie psychiczne dziecka to kategoria, w której najczęściej nie ma widocznych dowodów winy sprawcy. Występują natomiast u dziecka objawy jako konsekwencja tego rodzaju przemocy.
przemoc seksualna – według Światowej Organizacji Zdrowia przemoc seksualna to zaangażowanie dziecka w aktywność seksualną, której nie jest on lub ona w stanie w pełni zrozumieć i udzielić na nią świadomej zgody, naruszająca prawo i obyczaje danego społeczeństwa. Z wykorzystywaniem seksualnym mamy do czynienia wtedy, gdy występuje ono pomiędzy dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem i innym dzieckiem, w sytuacji zależności, jeśli te osoby ze względu na wiek bądź stopień rozwoju pozostają w stosunku opieki, zależności, władzy. Celem takiej aktywności jest zaspokojenie potrzeb innej osoby. Aktywność taka może obejmować:
- nakłanianie lub zmuszanie dziecka do udziału w jakichkolwiek prawnie zabronionych czynnościach seksualnych.
- wykorzystywanie dziecka do prostytucji lub innych nielegalnych praktyk seksualnych.
- wykorzystywanie dziecka do produkcji przedstawień i materiałów pornograficznych.
zaniedbywanie – to jedna z form krzywdzenia dziecka polegająca na incydentalnym, bądź chronicznym niezaspokajaniu jego potrzeb oraz nierespektowaniu podstawowych praw, powodująca zaburzenia jego zdrowia, a także generująca trudności rozwojowe.

Rozpoznawanie przemocy wobec małoletniego odbywa się poprzez:

ujawnienie przez pokrzywdzonego przemocy domowej,
informacje od osoby będącej bezpośrednim świadkiem przemocy,
analizę objawów krzywdzenia występujących u pokrzywdzonego,
ocenę stopnia ryzyka wystąpienia przemocy w danej rodzinie.
Ujawnienie jest dla małoletniego bardzo trudnym momentem, świadczy o dużym doznawanym bólu i determinacji. Ujawnienie przez małoletniego przemocy w rodzinie ma miejsce wtedy, kiedy poinformuje pracownika pracowni o tym, że doznaje jednej lub kilku jednocześnie form przemocy ze strony swoich najbliższych.

Procedury i osoby odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego

Osoba, która powzięła informację od krzywdzonego podejmuje w pierwszej kolejności działania mające na celu zatrzymanie krzywdzenia.
W przypadku zagrożenia życia małoletniego, po przekazaniu informacji prowadzącemu pracownię, zawiadamia w trybie pilnym odpowiednie służby porządkowe – Policję i pogotowie ratunkowe, o zagrożeniu życia małoletniego.
W przypadkach niewymagających podejmowania nagłych interwencji, osoba, która powzięła informację jest zobowiązana zareagować – jeśli to konieczne, udzielić pierwszej pomocy a następnie zawiadomić Policję.
Pracownik przekazując informację Policji, powinien podać istotne informacje dotyczące: wyglądu, stanu, dolegliwości oraz zachowania małoletniego, cytaty jego wypowiedzi oraz podjęte przez siebie działania.

Osoby odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia, sposób dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego.

Osobą odpowiedzialną za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia jest prowadzący pracownię.
Prowadzący pracownię prowadzi rejestr zgłoszeń, w którym zawiera następujące informacje: datę, godzinę i miejsce zgłoszenia, imię i nazwisko osoby zgłaszającej, krótki opis zgłaszanej sytuacji, opis udzielonego wsparcia/pomocy, datę i godzinę powiadomienia Policji.

Zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu placówki lub organizatora do stosowania standardów, zasady przygotowania tego personelu do ich stosowania oraz sposób dokumentowania tej czynności

Osobą odpowiedzialną za przygotowanie personelu do stosowania standardów jest prowadzący pracownię.
Przygotowanie personelu polega na zapoznaniu pracowników i osób dopuszczonych do pracy z dziećmi ze standardami: omówieniu treści dokumentu, zasad organizacyjnych wspierania i ochrony małoletnich, standardów obowiązujących w poradni w zakresie ochrony małoletnich, postępowania w sytuacji krzywdzenia.
Każda osoba dopuszczona do pracy z dziećmi w pracowni podpisuje oświadczenie o zapoznaniu się, przestrzeganiu zasad i realizacji obowiązków określonych w standardach. Oświadczenie to jest przechowywane w aktach osobowych pracownika albo w dokumentacji dotyczącej osoby dopuszczonej do kontaktu z małoletnimi.

Zasady ustalania planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia

Plan wsparcia małoletniego po ujawnieniu jego krzywdzenia opracowuje prowadzący pracownię i osoba, która prowadzi zajęcia z pokrzywdzonym małoletnim w porozumieniu i za zgodą rodzica/opiekuna małoletniego.
Wsparcie małoletniego w pracowni może polegać w szczególności na:
- wzmacnianiu poczucia jego własnej wartości,
- zapewnienie bezpieczeństwa w czasie pobytu w pracowni,
- dostosowaniu tempa i rodzaju pracy do jego aktualnych możliwości.

Zasady przeglądu i aktualizacji standardów

Prowadzący pracownię dokonuje oceny stopnia znajomości i poprawności stosowania „Standardów ochrony małoletnich” na bieżąco, w ramach sprawowanego nadzoru na pracownikami i osobami dopuszczonymi do pracy z małoletnimi , nie rzadziej niż raz na dwa lata.
W przypadku zmian prawa, wymagającego ich wdrożenia w dokumencie nowelizacje są wprowadzane na tych samych zasadach, które obowiązywały przy wdrożeniu dokumentu.
Po wprowadzeniu zmian prowadzący pracownię zapoznaje z nimi personel, dzieci i ich rodziców/opiekunów prawnych w sposób przewidziany w standardach.

Twój e-mail
Treść wiadomości